One light in the dark sky

Ik deed nog snel even wat mascara op toen ik werd geroepen door m’n moeder. ‘Tessa, ben je bijna klaar? Cody komt zo.’ ‘Ik kom eraan mam’ antwoorde ik terug. Met nog een goedkeurende blik in de spiegel liep ik naar beneden waar mijn moeder met een fotocamera in haar handen stond te wachten. ‘Serieus mam?’ zuchtte ik. ‘He, het komt niet vaak voor dat je dochter met haar oh zo beroemde vriendje naar een award show gaat!’ Ik zuchtte nogmaals. ‘Vooruit dan maar.’

Ja, Cody Simpson is mijn vriendje. Ik snap het zelf ook niet helemaal waarom hij geïnteresseerd in mij was, maar de dag dat ik hem ontmoette vergeet ik nooit meer. Het was nu ongeveer een jaar geleden dat ik hem tegen kwam in de straten van Parijs.

Het was ook echt iets voor mij om te verdwalen. Verdorie hier ben ik al drie keer langs gelopen. Waarom moet mijn mobiel dan ook op dit moment uitvallen. Waar zei m’n moeder nou waar ze nog heen moest?  Oké, rustig blijven, dacht ik bij mezelf. Nogal onhandig liep ik naar een jongen toe die met zijn rug naar me toe stond en tikte hem op zijn schouder. Ik keek verlegen naar m’n schoenen. ‘Uhm, Bonjour monsieur…’ M’n ogen werden groot toen ik zag tegen wie ik eigenlijk zat te praten. 

DEEL 2

‘Nou, dat Franse gedoe is ook niet nodig dus,’ lachte ik verlegen ‘Ben jij het echt?’ ‘Als je bedoelt dat ik echt Cody Simpson ben, dan ja,’  grinnikte hij ‘Dus, waarmee kan ik je helpen?’ ‘Nou, ik ben een soort van verdwaald..’ ‘Juist, uhm, waar verblijf je? Want het lijkt me niet dat je hier woont aangezien je bent verdwaald’ zei hij met een knipoog. Ik rolde met m’n ogen, ‘Volgens mij heette het hotel des Deux Avenues’ ‘Oh ja, dat ken ik wel, stap maar in m’n auto ik kan je er wel heen brengen.’ ‘Dus jij verwacht dat ik met iemand die ik pas 2 minuten ken zomaar in een auto stap?’ ‘Ja, inderdaad,’ grinnikte hij. Ik rolde met m’n ogen en hij begeleide me naar zijn auto. ‘Stap maar in, madame’ zei hij terwijl hij het portier voor me open hield. ‘Wat een heer zeg’ grinnikte ik terwijl ik instapte. Hij gaf me een van die schuine lachjes waarbij iedere vrouw gelijk zou smelten, ik bloosde en hij sloeg het portier dicht. ‘Kom je vaak in Parijs?’ vroeg ik terwijl we ergens rechtsaf sloegen. ‘Ja, vroeger ging ik hier vaak op vakantie.’

‘He, dit is mijn hotel niet’ zei ik verbaast toen we stopten voor een crêpe restaurantje. ‘Klopt, maar ik dacht dat je wel honger zou hebben’ zei hij terwijl hij uit de auto stapte. ‘Daar heb je eerlijk gezegd wel gelijk in’ grinnikte ik terwijl ik de auto uitstapte. Hij glimlachte naar me en legde een hand op m’n rug terwijl we het kleine restaurantje inliepen. Ik had een leuke middag, we praatten en lachten veel om de domste dingen. Ik voelde me thuis bij hem, volgens mij hadden we echt een klik. Toen ik met tegenzin had voorgesteld om te gaan was het onderhand al half 6, m’n moeder zal nu wel ontploft zijn van ongerustheid. Na dat ik fel had geprotesteerd dat hij alles zou betalen, maar hij het toch deed, konden we weer in de auto gaan zitten. De reis naar mijn hotel was niet heel ver meer en toen we daar aankwamen hielp hij me de auto uitkomen, wat totaal overbodig was, maar wel lief. ‘Ik had het leuk vandaag, Tessa, je moest me maar eens bellen’ zei hij met een grijns. ‘Maar ik heb je n… je hebt je nummer in m’n mobiel gezet he?’ zei ik met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Jup’ zei hij terwijl hij naar me toe liep en een klein kusje op m’n wang gaf. ‘Charmant,’ grinnikte ik. Hij liep terug naar zijn auto en stapte in, hij glimlachte nog een laatste keer naar me en reed weg. Ik zuchtte, schudde m’n hoofd en liep het hotel binnen.

Wat vind je? Laat een reactie achter!

DEEL 3

Sindsdien zijn we contact blijven houden en na 2 weken waren we officieel ‘vriendje en vriendinnetje’. Toen m’n moeder eindelijk klaar was met foto’s maken van mij in m’n turquoise cocktail jurkje zag ik een zwarte Audi voor het raam staan. Ik pakte snel mijn handtas en checkte mijn make-up toen ik naar buiten liep. Buiten stond Cody met zijn handen in zijn zakken te wachten, hij had een zwart pak aan wat hem ongelofelijk goed stond. ‘Hallo schoonheid,’ zei hij grijnzend. Ik lachte verlegen naar hem en gaf hem een kus. ‘Je ziet er zelf ook niet verkeerd uit.’ Hij grinnikte, we stapten de auto in en ik zwaaide m’n moeder nog uit voordat we vertrokken. ‘Nerveus?’ vroeg ik terwijl we de snelweg op reden. ‘Niet echt.’ zei hij schouderophalend, ‘Heb je er zin in?’ Ik grinnikte, natuurlijk had ik er zin in. ‘Echt wel, ik kan nog steeds niet geloven dat je me meevroeg.’ ‘Je bent mijn vriendin, je hoort er bij te zijn.’ Hij glimlachte terwijl hij een zacht kneepje in m’n  knie gaf.

‘En de genomineerden voor ‘grootste popsensatie zijn’: Rihanna, Lady Gaga, Cody Simpson en One Direction.’ Ik zat vol spanning te kijken naar de presentator die de genomineerde namen oplas, ik gaf de hand van Cody die ik vast had een klein kneepje en gaf hem een kleine glimlach. Hij keek naar me en gaf me een kusje op mijn wang. Toen ik me weer op de presentator richtte zag ik dat hij een grote envelop in handen had. Hij maakte de envelop open, wachtte even om spanning op de bouwen en las toen de naam op die op het papier stond. ‘Cody Simpson!’ Ik begon te klappen en richtte me naar Cody die er verbaast bij zat, een halve seconde later begon hij breed te grijnzen en omhelsde me. Hij werd het podium op gevraagd om zijn prijs op te halen en een kleine speech te geven. Cody schudde de presentator de hand en nam de prijs in ontvangst, daarna liep hij naar de microfoon en begon te praten. ‘Oh wauw..’ zei hij met een grinnik. ‘Ik wil aller eerst mijn fans bedanken omdat ze me zo steunen en op me gestemd hebben. Jullie zijn geweldig! Ten tweede wil ik mijn ouders en mijn vriendin bedanken, omdat ze me altijd hebben gesteund, ook als ik een verkeerde keuze in mijn leven maakte. Mam, pap, Tessa, ik hou van jullie.' Cody zwaaide nog even naar het publiek en stapte toen het podium af terwijl de presentator weer met de show verder ging. 'En de genomineerden voor populairste band zijn: Little Mix, Racoon, The Wanted en One Direction.' Cody kwam weer naast me zitten en pakte mijn hand. 'Gefeliciteerd.' fluisterde ik. Hij glimlachte naar me en leunde naar voren tot onze lippen elkaar raakten.

DEEL 4

Vaag hoorde ik de presentator One Direction op het podium roepen en ik maakte me los van Cody. Ik zag vijf jongens het podium op komen, de eerste die op kwam was een kleine jongen met blonde haren, de tweede jongen had een getinte huid en zwarte haren. De derde had een bruine kuif en was best lang, de vierde en de vijfde jongens fluisterde wat in elkaars oor en moesten lachen, een daarvan had de een bruin haar dat schuin over zijn voorhoofd viel en de andere chocolade bruine krullen die naar achter gekamd waren. Ze hadden alle vijf een zwart pak aan dat hun figuur goed uit liet komen.

Na de award show was er nog een afterparty, Cody en ik besloten nog even te blijven. We stonden samen aan de bar toen Cody werd gewenkt door zijn manager. Hij gaf een kusje op mijn slaap en liep toen naar zijn manager. Ik keek hoe hij wegliep en richtte me toen op mijn cola, ik kon niet zo goed tegen alcohol. Ik nam er een slok van en voelde iemand naast me komen zitten op de kruk. Ik keek op en zag dat het de jongen van One Direction met de bruine krullen was. ‘Hey.’ zei hij. Zijn stem was schor maar warm en zijn groene ogen keken me vriendelijk aan, nou ja, ik dacht dat het vriendelijk was. Ik had beter moeten weten. ‘Hey.’ Ik glimlachte naar hem. ‘Ik ben Harry, van One Direction.’ Ik was niet echt bekend met de naam One Direction, ik wist alleen dat het een Boyband en blijkbaar heel succesvol was. ‘Oh, jullie hadden vanavond ook wat gewonnen toch? Gefeliciteerd.’ zei ik terwijl hij knikte. ‘Ik ben trouwens Tessa, ik ben hier met Cody.’ zei ik en ik stak mijn hand naar hem uit, hij schudde hem en glimlachte waardoor er kuiltjes in zijn wangen zichtbaar werden. ‘Cody he, interessant.’ Ik dronk de laatste slok van mijn cola op en keek hem weer aan. ‘Ga je mee naar buiten? Ik vind het hier een beetje benauwd worden.’ ‘Uh.. ja is goed.’ Ik bedacht me dat ik het inderdaad warm had en liet me begeleiden naar buiten. Er was een balkon waarop je prachtig uitzicht had over de stad. De lucht was helder en de sterren schitterden aan de hemel. ‘Wauw.’ fluisterde ik terwijl ik naar de hemel keek. ‘Ik weet het,’ zei Harry, ‘maar het is niks vergeleken met jou.’ Ik keek hem aan van opzij met een wenkbrauw opgetrokken en zag dat hij zich naar me toe gedraaid had. Hij pakte een bruine lok van mijn haar en verstopte die achter mijn oor. Ik deed een stap naar achter en hij twee stappen naar voren zodat we dicht tegen mekaar aan stonden. Waar was hij mee bezig? Ik wilde hier weg. ‘Uhm.. ik denk dat ik maar weer naar bi…’ Ik werd onderbroken door Harry die opeens zijn lippen tegen de mijne drukten. Ik probeerde mezelf te los te maken, maar hij had mijn polsen stevig vast. Ik voelde paniek in mezelf opkomen en er kwamen tranen in mijn ogen. Opeens voelde ik Harry van me los komen. Ik hapte naar adem en zag dat Cody voor me stond, met een boze blik.